Να κατανοήσει τις εμπειρίες των ατόμων που ζουν σε χώρους οι οποίοι ανταλλάσσουν φροντίδα με έλλειψη αυτονομίας και να διερευνηθεί η δυνατότητα αλλαγής αυτής της αναλογίας μέσα από την παρέμβαση του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού.
Η ανάγκη της ουσιαστικής συμπερίληψης των απόψεων των μεγαλύτερων σε ηλικία ατόμων σχετικά με την κατοίκηση σχετιζόμενη με την επιτυχημένη γήρανση . Έρευνες καταδεικνύουν ότι η αντίληψη τους διαφέρει από τις αντιλήψεις που καταγράφονται στις ακαδημαϊκές δημοσιεύσεις εκφράζοντας γνώμες ειδικών.
Ο οικιστικός σχεδιασμός ως αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης μιας σειράς προτεραιοτήτων , κοινωνικών και χωρικών με στόχο την κριτική αξιολόγηση και αντικατάσταση του παραδείγματος μέσω της διερεύνησης των υφιστάμενων προτύπων, των εξελισσόμενων αναγκών και των λύσεων που διαμορφώνουν τα αυτόνομα οικιακά συστήματα .
Τελικό ζητούμενο είναι να προταθεί ένα μοντέλο – πλαίσιο , ένα οικιστικό παράδειγμα , μέσα από το τρίπτυχο : διερεύνηση και ταυτοποίηση φαινομένου ,θεωρητικών προσεγγίσεων και καταγραφής αντιλήψεων δημιουργού και τελικού χρήστη.
RESEARCH TARGET : END - USER PARTICIPATION
καταγραφή της αντίληψης
του τελικού χρήστη του χώρου
συμμετοχικός σχεδιασμός
expressing your needs
Architecture and Participation
An architectural work has no sense if dissociated from use,
and the way in which it is used, or can be used,
is one of the fundamental factors contributing to the definition of its quality.
As an empty vessel,
it cannot represent itself or
establish purposeful relations with nature and history;
because its purpose lies in its ‘fullness’ –
in the whole set of relationships established with those
for whom it was designed.
Following the movement of these relationships,
it continues both to modify and to be modified by the user;
integrating itself in this way with nature and producing history,
becoming itself, through the use that is made of it,
part of nature and history.